Makrela zapiekana
½ płatów makreli ( świeża lub mrożona )
20 dkg pieczarek
20 dkg papryki ( czerwona i żółta )
20 dkg cebuli
20 dkg pomidorów ( świeżych )
olej
keczup
przyprawy :
pieprz ( biały ) , sól ,
papryka mielona ostra i słodka .
-
w celu przygotowania w odpowiedni sposób potrawy musimy rybę lub filety (to czym w tym momencie dysponujemy) pozbawić wszystkich ości i płetw bez zdejmowania skóry, pozostawiając formę filetu lub połowy ryby przeciętej wzdłuż grzbietu i brzucha,
-
Pokroić w talarki wszystkie warzywa,
-
Przygotować odpowiednie naczynie żaroodporne do pieczenia w piekarniku,
Ułożyć poziomo, przekładając raz filet rybny z makreli, warzywa i tak na zmianę do podniesienia smaku i jakości potrawy w zależności od upodobania można na wierzch poleć keczupem, następnie delikatnie bez przesady zrosić olejem (makrela jest stosunkowo tłustą rybą w związku z tym podczas zapiekania wypuści wystarczającą ilość soku i tłuszczu), przykryć naczynie i wstawić do nagrzanego piekarnika.
W ten sposób przygotowana zapiekanka może być spożywana na gorąco jako zasadnicza potrawa na kolację lub na zimno jako przystawka do dań głównych i zakąska. Z uwagi na zawarty w makrelach tłuszcz, ryba ta podobnie jak halibut i śledź polecana jest szczególnie przez dietetyków i żywieniowców jako produkt niezbędny dla organizmu ludzkiego. Sama potrawa jest tania
i szybka w sporządzeniu. Czas przygotowania do podania na stół 20 – 30 minut.
Śledzie zasmażane – paprykarz
½ kg śledzi świeżych
25 dkg ryżu
koncentrat pomidorowy
cebula
marchewka
olej
przyprawy :
sól ,
pieprz czarny i biały do smaku ,
papryka słodka i papryka ostra ,
przyprawa quri , kurkuma ,
szczypta cukru do smaku.
-
Świeże śledzie wyfiletować, usunąć wszystkie ości i płetwy (bez zdejmowania skóry), jeśli kupiliśmy ryby w całości ,
-
Pokroić na małe kawałki i podsmażyć na patelni
-
Dodać pozostałe składniki (cebulę, marchew, koncentrat pomidorowy, przyprawy) smażąc na małym ogniu ,
Następnie dodać ugotowany na sypko wcześniej ryż, dodając pozostałe przyprawy (quri i kurkuma – w celu uzyskania odpowiedniego kolorytu i korzennego aromatu)
W ten sposób przygotowany paprykarz można spożywać na gorąco jako zasadnicza potrawa na kolację lub na zimno jako przystawka do dań głównych i zakąska.
Saładka z krewetkami
Produkty:
1. Krewetki;
2. serek feta;
3. warywa: rzodkiew, sałata masłowa, pomidor, papryka czerwona, brokuł;
4. jogurt grecki, majonez;
5. jaja kurze;
6. przyprawy: sól i piekrz.
Wykonanie:
Saładka z krewetkami jest doskonałym uzupełnieniem śniadania lub lekkiej
kolacji. Użyte składniki pozwalają na wykonanie tego posiłku w sposób
bardzo szybki i łatwy. Bazę tej saładki stanowi sos wykonany z 3 porcji
jogurtu i jednej porzji majonezu niezaleznie od przygotowywanej ilości
tej saładni. Do sosu dodajemy pokrojony w kostke ser fetę, pokrojone
w piórka pomidory pozbawione gniazd nasiennych z powodu nadmiernej
ilości płynu oraz paprykę, do tego dodajemy pokrojoną w grube kawałki
rzodkiewkę oraz zblanszowane niewielkie różyczki brokuła. Sól i pieprz dodajemy według uznania. Na talerzu wykładamy w kolejności liście sałaty masłowej, na brzegach talerza kładziemy pokrojone w czwórki ugotowane jajka. No tak przygotowany talerz wykładamy wstepnie lecz delikatnie wymieszana sałatkę na wierzch posypujemy drobno pokrojony zielony koperek. Dodatkowo na koniec na brzegach talerza wykładamy ugotowane w wodzie krewetki obrane lub w całości tak jak sugeruje załaczone zdjęcie.
Homar
Produkty:
1. Homar
2. przyprawy: sól, pieprz, sok z cytryny, sałata lodowa.
Wykonanie:
Przygotowanie tej potrawy jest tak proste jak zagotowanie wody.
Potrawa ta pod koniec XIX i na poczatku XX wieku była potrawą biedaków
i zwierzat gospodarskich. Od czasu pojawienia sie homarów w
renomowanych restouracjach Stanów zjednoczonych a potem Europu
potrawa ta stała się ekskluzywnym daniem podawanym na niejedym
bogatym stole. Przygotowanie homara sprowadza się głównie do
zagotowania wody i wrzuceniu do niej homara po wczesniejszym
odpowiednim dodaniu soli do wody. Homara gotujemy do uzyskania
przez niego na powierzchni hitynowego pancerza koloru ceglastej
czerwieni co świadczy o doskonałym ugotowaniu miesa we wnątrz
skorupy. Do podania mamy dwie mozliwości, pierwsza to podanie
bezpośrednio po wyjeciu z wody tak jak przedstawia załączona fotografia z podaniem szczypiec do rozłupywania skorupek. Druga to rozciecie homara w zdłuż po stronie brzusznej oraz rozbicie pozostałych części homara wyciągnięcie kawałeczków mięsa i położenie na rozcietym korpusie i podanie na talerzy z grzanką i przygotowana cytryną. Ten sposób jest bardziej ekskluzywny i pozwala spożyć homara nie angarzując się w jego rozłupywanie, tę czynność wykonał wczesniek kucharz w kuchni. Jeden i drugi sposób jest prawidłowy jednak pierwszy bardziej angarzuje osobe konsumującą tą potrawę do dłuższego zajmowania sie homarem rozłupując poszczególne części homara co zdecydowanie ułatwia konwersacje przy stole. Do potrawy możemy serwować sos wykonany na bazie jogurtu greciego, majonezu i sosu swit chili z domieszką kechapu, pieprzu i soli oraz marynowanej papryczki chili co dodatkowo uatrakcyjnia smak potrawy.
Szczupak faszerowany
Produkty:
1. szczupak (waga do 5 kg);
2. krewetki;
3. rzodkiew;
4. liscie sałaty roket;
5. kasza gryczana;
6. przyprawy i inne dodatki.
Wykonanie:
Ta potrawa zachwyci każdego uczestnika biesiady. sporej wielkości
szczupak faszerowany aromatycznym nadzieniem i upieczony w całości.
Podany z dodatkami podkreślajacymi charakter i smak tej potrawy.
Prygotowanie ryby polega na dokładnym obraniu z łusek, następnie
usunięciu w tym przypadku dolnych płetw a wewnątrz kręgosłupa z
ościami żebrowymi i widocznymi i wyczówalnymi pozostałymi ośćmi.
Z uwagi na to iżjest to szczególna ryba posiadająca wyjątkowo dużą ilość
ości należy je oczyśćić i usunąć w jak najwiekszym stopniu by po podaniu
na stół nie stanowiły problemu dla uczestników biesiady. Do wypełnienia (farszu) używamy prazonej kaszy gryczanej która szczególnie mocno sublimuje zapach i aromaty użyte do jej zapażenia, parzenie kaszy gryczanej wykonujemy w rosole uzyskanym z różnych części ryby (kregosłup, ości żebrowe, płetwy) stamowiących miepotrzebne odpady a zarazem pełnowartościowe produkty, co bardzo mocno aromatyzuje naszą kaszę. Tak przygotowaną kaszę wkładamy do przestrzeni brzusznej szczupaka, faszerujemy tę szlachetną rybę i zamykamy ją przekłuwając wykałaczkami przecięte brzegi płatów brzusznych i wiążąc je bawełnianą nicia wędzarniczą scalamy w jedną całość. Szczupaka panierujemy tak jak do smarzenia na patelni czyli mąka w pierwszej kolejności nastepnie skłucone jajko z domeszką mleka a następnie maczamy w bułce tartej w wersji bardziej "wzbogaconej" panierke wykonujemy ze skruszonych płatków kukurydzianych. Nastepnie w calości kładziemy na dużą blachę wyłożoną papierem do pieczenia wcześniej nasmarowanego olejem roślinnym.
Podczas pieczenia czasami szczupaka podlewamy na wierzchu olejem, który znajduje sie na blasze, by jego zewnętrzna powieżchnie utrzymać utrzymac w konsystencji soczystej po upieczeniu. Szczupaka nie przykrywany podczas pieczenia by skórka była krucha i dobrze wypieczona. Po upieczeniu przenosimy szczupaka na okrągły półmisek wyożony wczesniej sałatą roket . Dodatkowo kładziemy zaparzone rzodkiewki,które podczas zaparzania gorącą wodą traca swoją ostrość i stają sie bardziej delikatne a jednoczesnie nie tracąc na kruchości i soczystości, jedynym minusem tego jest utrata przez rzodkiewki koloru, stają się bledsze jednak zyskuja na smaku, dodtkowo możemy wyłożyć na półmisku przygotowane wcześniej krewetki, które kolorystycznie poprawiają calą potrawę dodatkowo nadając jej morskiego aromatu i smaku.
Shrimp and chicken soup - zupa z krewetek i kurczaka
oryginalny przepis tajski
-
Pierś z kurczaka / cała z jednego kurczaka /
-
Mleko kokosowe / 200 do 250 ml /
-
Tumeric
-
Kukurydza
-
Świerza kolendra
-
Szczypior
-
Cały zielony groszek
-
Imbir
-
Mięta
-
Czosnek
-
Sos Sweet Chili
-
Chili flaks
-
Makaron nudle
-
Sól pieprz
-
300 ml wody
Sos sojowy to jeden z niezastąpionych składników w kuchni orientalnej. Stanowi podstawowy składnik większości potraw, dlatego nie powinno go zabraknąć także w Państwa kuchni.
Sos sojowy Tao Tao to produkt oryginalny, pochodzący z prowincji Kanton. Powstaje w oparciu o tradycyjną chińską recepturę sprzed 1000 lat. Sięgając po nasz sos sojowy, macie Państwo pewność, że jest to pełnowartościowy produkt pozbawiony chemicznych ulepszaczy i konserwantów. Sos sojowy Tao Tao korzystnie wpływa na zdrowie, ponieważ jest produkowany tylko na bazie naturalnych składników. Antyoksydanty, czyli przeciwutleniacze, zawarte w sfermentowanej soi, są prawie 10-krotnie skuteczniejsze od podobnych substancji zawartych w winie oraz 150-krotnie mocniejsze od kwasu askorbinowego, czyli witaminy C.
Największą zaletą sosu sojowego Tao Tao jest możliwość jego szerokiego zastosowania.
W naszej ofercie dostępne są trzy rodzaje sosu:
sos jasny – stosowany do dań krótko smażonych i gotowanych, do drobiu i cielęciny;
sos sojowy ciemny – używany do wołowiny i wieprzowiny, do potraw duszonych i pieczeni;
sos sojowo-grzybowy – przyprawa do dań mięsnych, rybnych oraz zup.
Każdy rodzaj sosu sojowego Tao Tao jest doskonały do wszelkiego rodzaju marynat.
W znacznym stopniu wzbogacają one smak i aromat potrawy, nadając jej charakterystyczny orientalny posmak.
Sos sojowy należy przechowywać w ciemnym, chłodnym i suchym miejscu, albo w lodówce.
Należy pamiętać, że sos sojowy dodajemy pod koniec gotowania, by uniknąć przypalenia potrawy.
Opis podstawowych i najbardziej popularnych gatunków ryb
spotykanych na naszym stole.
Ryby słodkowodne
SANDACZ - najszlachetniejsza z ryb słodkowodnych. Ma białe, jędrne, średnio tłuste mięso.
Świetna w galarecie i smażona, jej ości doskonale nadają się na aromatyczny wywar.
SUM - ryba o smacznym, białym, tłustym mięsie. Można ją smażyć, dusić, piec w całości, marynować w occie. Najlepsze są sztuki powyżej 5 kg.
SZCZUPAK - bardzo popularny w kuchni polskiej i żydowskiej. Ma zwarte, białe, chude mięso. Spośród polskich ryb najlepiej nadaje się do potraw mielonych, takich jak rolady, farsze, pulpety. Dobrze smakuje z sosami na zimno i ciepło.
OKOŃ - nie jest zbyt lubiany przez niezniszczalną łuskową zbroję, ale kto będzie cierpliwie skrobał, zostanie nagrodzony mięsem jędrnym, bardzo smacznym, o świeżym aromacie.
Najlepiej smakuje smażony na oleju, mniejsze sztuki świetnie sprawdzą się w zalewie octowej.
LESZCZ - ma mięso tłuste i bardzo ościste, dlatego podczas zakupów wybierajmy duże okazy, z których łatwiej usunąć ości. Będzie dobry na kotlety mielone. Jeśli zalejemy go w słoiku octową marynatą i zapasteryzujemy, w ciągu pół roku utraci najmniejsze ości i da nam dużo przyjemności z jedzenia.
KARP - zwykle pojawia się na wigilijnych stołach i przeważnie jest to jego jedyny występ w roku. Ma tłuste mięso o lekko mulistym smaku i zapachu - aby się go pozbyć, powinniśmy karpia obłożyć cebulą i posypać odrobiną gałki muszkatołowej. Nadaje się do smażenia, lubi być gotowany, można zrobić z niego pyszny bulion i galarety; genialny w wersji wędzonej.
LIN - ma mięso tłuste, zwarte, podobne do mięsa karpia. Najlepiej przyrządzić go w śmietanie z odrobiną chrzanu, który zniweluje mulisty posmak i zapach.
Ryby morskie
DORSZ - w Polsce opinie o nim są różne: jedni go uwielbiają, inni nim gardzą. Jego białe chude mięso ładnie się listkuje. Dorsz to ryba uniwersalna - jeśli mamy stuprocentową pewność, że jest świeży, to możemy go zjeść na surowo z odrobiną oliwy i soli morskiej.
Nadaje się też do smażenia, pieczenia (większe sztuki) i farszów rybnych (zwykle w połączeniu z innymi gatunkami, np. ze szczupakiem).
ŚLEDŹ - najpopularniejsza bałtycka ryba o największym znaczeniu gospodarczym. Mięso ma tłuste, kruche, bogate w białko. Śledzia jemy najczęściej solonego i marynowanego, a zapominamy, niestety, o świeżym, który jest bardzo smaczny po usmażeniu.
FLĄDRA - królowa naszego wybrzeża (czy jest ktoś, kto choć raz nie jadł flądry nad polskim morzem?). Jej mięso jest białe, delikatne. Najlepiej ją usmażyć, duże sztuki można piec.
TURBOT - najsmaczniejsza, szlachetna bałtycka ryba, małe sztuki często mylone są z flądrami.
Ma białe, tłuste, jędrne mięso o charakterystycznym smaku i aromacie owoców morza.
Turbota możemy smażyć na maśle lub w oliwie. Najlepiej piec w całości - wtedy jest
najbardziej soczysty.
