Ta nieduża objętościowo książka jest swego rodzaju kwintesencją zebrana niemal w pigułce. Jest to doskonały materiał dla osób chcących w szybki sposób poznać genezę łowiectwa w polskiej literaturze od Renesansu do Młodej Polski. Te kilka słów wprowadzenia ze wstępu tej książki daje mam spojrzenie na cała zawartość tej pozycji książkowej:

 

„Polowania od najdawniejszych czasów stanowiły podstawę egzystencji człowieka. Od momentu, kiedy tylko ludzie byli w stanie stworzyć odpowiednie narzędzia umożliwiające im chwytanie zwierząt, polowania stały się najpopularniejszą formą zdobywania pożywienia. Do X wieku na ziemiach polskich polować mogli wszyscy obywatele. Nie było tez ograniczeń co do miejsca polowania. Wkrótce jednak w związku z przemianami cywilizacyjnymi i społecznymi polowania przestały być głowa formą aktywności człowieka.

Pierwsze ograniczenia wprowadził Bolesław Chrobry, który zastosował regale łowieckie. Było to ograniczenie prawa do polowania dla ludności wiejskiej.