top of page

Jeleń olbrzymi  -  Megaloceros giganteus

Jest to wymarły gatunek z rodziny jeleniowatych. Zamieszkiwał on w okresie pleistocenu tundrowe tereny Eurazji. Osiągał ponad 500 kg wagi, a rozpiętość jego poroży przekraczała znacznie 3,5 metra! Z wyglądu bardzo przypominał dzisiejsze jelenie, przewyższał je jednak wysokością i jego poroże miało inny kształt - przypominający bardziej poroże łosia. Szczątki tego zwierzęcia znajdowane są najczęściej na torfowiskach Irlandii. Tam też zyskał on przydomek "prehistorycznego łosia irlandzkiego", ze względu na kształt rogów. Szczątki Megalocerosa znajdowane są również na ziemiach Polski.
Według wielu badaczy jeleń olbrzymi jest przykładem niekorzystnego działania płciowej selekcji wewnątrz­ga­tunkowej. Rozmiary poroża decydowały o sukcesie rozrodczym, ale konieczność corocznej produkcji tak wielu kilogramów tkanki kostnej mogła przyczynić się do jego wymarcia.
Inną hipotezą wymarcia tego gatunku, jest tzw. "wielkie wymieranie", którego przyczyna nie jest znana.
W tym samym czasie, co Megaloceros, wyginęły również inne gatunki megafauny (mamuty, tygrysy szablozębne itp). Jedną z możliwych przyczyn jest "wielkie zabijanie". W końcu plejstocenu przez wszystkie kontynenty na Ziemi przeszli ludzie. Opracowali oni wspaniałe techniki polowań i byli zdolni powalić nawet mamuta! Jednak wydaje się mało prawdopodobne, aby zdołali oni wybić wszystkie gatunki dużych zwierząt.
Drugą hipotezą jest nagłe ochłodzenie się klimatu. Zwierzęta nie zdołały się przystosować i z braku odpowiednich gatunków zaczęły wymierać. Jednak dlaczego akurat wtedy? Gatunki te przetrwały wcześniej już 22 epoki lodowcowe! Dlaczego nie przetrwały ostatniej?

Najbardziej prawdopodobną  przyczyną wydaje się być epidemia. Ludzie rozprzestrzeniający się po całej planecie przynieśli ze sobą bakterie, których zwierzęta wcześniej nie znały. Nie były na nie odporne, więc ataki choroby zdziesiątkowały liczebność gatunków. Małe zwierzęta z dużym iloczynem rozrodczości (żyjące krótko, lecz mnożące się szybko i w dużych ilościach) zdołały odbudować braki w populacji. Jednak zwierzęta duże, długowieczne, rodzące tylko po jednym młodym (np. mamuty, jelenie) nie nadążyły i musiały wyginąć. Gdyby dołożyć do tego jeszcze polowania, mamy idealną przyczynę wyginięcia megafauny. Jednak nie ma na nią dowodów...

Obecnie pozostaje spotkanie z tym potężnym zwierzęciem jedynie na ekranie monitora podczas popularnych gier komputerowych, gdzie możemy wykazać sie sprytem mysliwego ale ze względu na to iz jeleń olbrzymi pomimo swoich rozmiarów był zwierzęciem sprytnym i przebiegłym skutek polowania jednak nie zawsze jest pomyslny dla myśliwego.

 

 

 

 

 

 

 

 

Grafik i ilustrator Tomasz Pląskowski  część swoich grafik włączył do projektu dla Podziemnej Trasy Turystycznej w Jarosławiu. Obrazują one pozostałości archeologiczne oraz wyobrażenie sylwetki zwierzecia wykonane na podstawie materiałów pozyskanych w ten w własnie sposób sposób.

                   Jeleń olbrzymi (Megaloceros giganteus)

 

                                                   Niedźwiedź jaskiniowy (Ursus spelaeus)

          Materiały graficzne chronione są prawami autorskimi i pochodzą ze strony : 

Jeleń olbrzymi - Megaloceros gigantus

Wapiti kanadyjski

Jeleń Schomburgka

Tur

Ostatnia ostoja tura na Mazowszu

The Amazing Dinosaur Found (Accidentally) by Miners in Canada

 

Known as a nodosaur, this 110 million-year-old, armored plant-eater is the best preserved fossil of its kind ever found.

Około 110 milionów lat temu, ten brontozaur żył na terenie obecnej Zachodniej Kanadzie, do czasu  gdy nie wylała rzeka a następnie zalała fale morza. Podwodne pochówki dinozaurów zachowały swoją zbroję w najdrobniejszych szczegółach. Jego czaszka do tej pory nosi ślady płytek, takie jak talerze i szarą patyną skamieniałą skórę. Na prezentacji dokładnie tym szczątkom można się przyjrzeć. Jest to jak do tej pory jedyny taki okaz zachowany niemal w całości na świecie obecnie znajduje się w Royal Tyrrell Museum w Kanadzie.

© 2016 by TMPKW.  Proudly created with Wix.com

bottom of page